|
Tek Çocuğumdu Kalbim üzgün bir tarih girdi aramıza gülağacının kırık bir dalı altında kırık kemanlar satıyor şimdi kalbimdi
uzatın. sırsız bir aynaya dokunurca daha uzatın parmaklarınızı efendim bakın. konuk odasıydı şurası açıktı. gelip kalanı oldu kimi an severken inciteni oldu eğilip bakın kalbimden sözettik efendim bir konaktı artık haraptı. uzayıp giden bu serüvende ayaklarım ordan kanayıp geldi efendim yağmur yağsa yaş görmezdi artık hakettim. geçip gidildi. ah etmedim yakamdan atamazdım efendim. kalbimdi kalmadı bir cesareti sereserpe ve korkaktı ama bir kahraman gibi sözettik kimi an kalbim ki korkardı oysa kendinden kaçandı. çocuk eskisi bir yalandı çok yaralandı kuşkusuz tek çocuğumdu kalbim kötü ettik efendim tek çocuğumdu kalbim ne yakışıklı ne de gencecikti artık durmadan sürdü kendisini aşk öykülerine öykündü. cesetler bırakıp giden bir şımarık arsızdı kiminde. akrepliği tutan bir acımasızdı ardısıra alıp bir çığlığa sererdi yatağını kalbimdi kırık kemanlar satıyor şimdi gülağacının kırık bir dalı altında kalbimdi adadım bir sokak sergisine şimdi kırık kemanlar satıyor efendim kadınsız şarkıların en dokunaklı yerine kalbimdi eğlencenizde çalgıcılara sunulan o yoksul şarkı olmazdı önceki hayatında sıcaktı. jazz gibi yakışırdı bir yangına ama aşk ve aldanış yalnızlığında kül sayıldıkça her rüzgara savrulan duyulmadıkça o dağlarda kanayan şarkısı orda sustu efendim kendisine yakıştı kalbim kalbimdi kendi yangınına yakıştı kalbimdi. kırık kemanlar satıyor şimdi ayrılık şarkılarının en dokunaklı yerine tek çocuğumdu kalbim kötü ettik efendim Mehmet Çetin |
