HIYARAPOL

Kendi yazdığı oyunu sahneleyen bir sanatçı, seyircinin oyun hakkında bir ön bilgi edinmek için eline tutuşturulan bir kâğıt parçası üzerine ne yazabilir. Sözü o oyunla bitmiştir. Hıyarapol yaşadığımız bu karanlık çağda, acı çekenlerin buluşması için emek verilmiş bir uydurma hikâyedir. Oyunun, kaç kez yazıldığı, kaç kez bozulduğu, müziğinden kostümüne, teknik donanımından aksesuarlarına kaç kişinin nasıl bir emekle yoğurduğu seyirciyi ne kadar ilgilendirir? Çoğu tiyatronun iktidar yardımı ile ayakta durduğu bir düzende, tavizsiz söz söyleme adına bu nimetten yararlanmamakta direnmenin getirdiği yoğun emek seyirciyi ilgilendirmez. Sanatçı tüm eylemlerinden ve sonuçlarından kendisi sorumludur. Tiyatro, seyircisi ile buluştuğu noktada soluk alır. Seyirci iki saatlik süre içinde seyrettiği şeyi ortaya koyan beyinlerle kendisi arasında bir bağ kurar ve elbette bunu bir hoşlanma duygusu içinde yaşamak ister. Sanatçının da asıl hedefi budur. Tek istediği alkışlarla onurlandırılmaktır. Tüm maddi beklentilerin ötesinde kalan bu heyecan sanatçıyı sanatçı yapan tek şeydir. Çektiği acıyı onunla paylaşan ve onu anlayanlarla varoluşunu besler. Bu nedenle sanatçı bu alkışların değerini bilir. Tiyatroda sanatın ve sanatçının sonu ancak seyircinin kendi alkışının değerini bilmediği zaman başlar.                                                               
                                                                                                                                   Alpay EKLER

Oyunun Konusu:
Hıyarapol MÖ. 1500lerde bir kent. Oyun bu kentin birkaç gününe tanıklık ediyor. Kralların tahta çıkışının yedinci yılında, halkı için verdiği kurban ile kentin bir türlü başından atamadığı lanetin kesiştiği noktada, bir esnafın küçük hikâyesi anlatılıyor. Öykü tümüyle bir parabel, bir masal, bir uydurma tarih. Ve bu uydurma tarihi bize MÖ 4.yy.da bir komedya korosu anlatıyor. Hıyarapol, tiyatroda düşünmenin, düşündürmenin giderek ayıp sayılmaya başlandığı, sanatın ve sanatçının tanımının değiştiği günümüzde, insanı kendisiyle yüzleşmeye çağıran, insan düşüncesiyle hayal gücünü kesiştirirken güldürmeyi hedefleyen bir Rockomedya. HIYARAPOL 

OYUNCULAR:
Kardeş        : Selçuk DELİPINAR
Aitra             : Sibel TOMAÇ
Liberşal      : K.Kayhan BİŞKİN
Nesa           : Göher  ERGÜN
İsdorpa       : Fatih TEZOL
Tolso           : Ahmet ÖZTURAN
Galeş          : Serdar İNAN
Kral              : Ata CAMUZ
Kâhin          : Ruşen GÜLEN
Diyonizos   : Gürkan SİNAN
Pan             : Deniz KARALARSilenos  : Cihangir KÖSE
Satir            : Volkan KARA
1.Nimf        : Handan DELİPINAR
2.Nimf        : Mine ALTIN
3.Nimf        : Sevgi UÇAR
4.Nimf        : Sevim ERDOĞAN
5.Nimf        : Filiz MENTEŞ 

Yazan Yöneten                   : Alpay EKLER
Yönetmen Yardımcısı       : Ruşen GÜLEN 
Dekor Tasarım                   : Cihangir KÖSE
Kostüm Tasarım                : Alpay EKLER
Aksesuar Tasarım            : Deniz KARALAR , Alpay EKLER
Dekor Uygulama                : Sibel TOMAÇ , Volkan KARA , Deniz KARALAR
Kostüm Uygulama             : Sibel TOMAÇ , Filiz MENTEŞ , İlkay MENTEŞ
Aksesuar Uygulama         : Deniz KARALAR , Ata CAMUZ , Volkan KARA 
Koreografi                 : Umut KARAELMAS
Işık                              : Ersin KIZILKAYA
Besteler                     :  Dionysosun Düşü- Ufuk UÇAR , İnsanoğlu Korkaktır-Alpay EKLER, Düşler Mahkûmu-Alpay EKLER
Düzenleme                : Ufuk UÇAR                                       
Orkestra                    : Grup Pervane
Sanat Yönetmeni     : Cihangir KÖSE 

20     ARALIK     2008     CUMARTESİ  Saat : 20:00  KADIKÖY   HALİS KURTÇA KÜLTÜR MERKEZİ   HIYARAPOL ROCKOMEDYA
27     ARALIK     2008     CUMARTESİ  Saat : 20:00  KADIKÖY  HALİS KURTÇA KÜLTÜR MERKEZİ   HIYARAPOL ROCKOMEDYA

İrtibat için             : Volkan KARA Bu mail adresi spam botlara karşı korumalıdır, görebilmek için Javascript açık olmalıdır