Büyük bir maviliği özlüyorum. 

Ama kumlar hiç ıslanmamalı;
seni fenerin altında -bir düş gibi-, hep
görebilmeliyim,
bana ellerin değil,
ellerinle yaptığın
gemi maketlerini içine koyduğun
saydam damlacıklar ulaşmalı,

ve sonra 

ben, 

dünyanın en küçük cücesi,
o yelkenlilerin güvertelerinden
sana
hiç görmeyeceğin ellerimi
sallayarak 

açılmalıyım. 

Büyük bir sensizliği özlüyorum. 

Ahmet CEMAL