ANKA’DAN KALMA

        Nar yarası gecenin ortası
        İnce aylardayım karanfiller çağında
        Bir damla kan oturuyor kalbimin sol yüzüne
        Orada bir kül var Anka’dan kalma diyorlar
        Nerde görsem aksimi dert yanıyorum güneşe
        Ah! Şairler bile aşkı inkâr ediyor

   Şimdi silah çekiyorum aşk yerine